روجینسینگ

• تهیه شده از ریشه خشک جینسینگ پاناکس
• استاندارد شده براساس 8 تا 10 میلی گرم ساپونین تام براساس Ginsenoside RB1 در هر کپسول

روزی 2 بار، هر بار 2 کپسول مصرف شود.

• افزایش قدرت بدنی و تمرکز ذهنی تقویت نیروی جنسی

• موارد عدم مصرف و نکات قابل توصیه: جینسینگ در بیماران مبتلا به اختلالات عروقی و دیابتی باید با احتیاط و زیر نظر پزشک مصرف شود. مصرف جینسینگ در دوران حاملگی ممکن است با هورمون های جنین مرتبط باشد. بنابراین در دوران بارداری و شیردهی استفاده از جینسینگ توصیه نمی شود. به دلیل اثرات شبه استروژنی جینسینگ، مصرف آن در افراد مبتلا به سرطان پستان، زنانی که دچار خونریزی های با منشاء نامشخص از دستگاه دستگاه تناسلی هستند و افراد مبتلا به ترومبوآمبولی یا ترومبوفلبیت، توصیه نمی شود. - عوارض جانبی: عوارض ملایم و قابل برگشت مثل بی خوابی، اسهال صبحگاهی، افزایش فشار خون، خون دماغ شدن، سردرد، تهوع، عصبی شدن، سرخوشی، ادم و عوارض گوارشی در برخی مصرف کنندگان در طولانی مدت دیده شده است. - تداخل دارویی: داروهای ضد دیابت مثل انسولین: جینسینگ باعث پایین آمدن قند خون می شود و توصیه می شود افرادی که میزان قند خون آنها باید تحت کنترل باشد از مصرف همزمان جینسینگ با انسولین و دیگر داروهای ضد دیابت پرهیز کنند. وارفارین، NSAID ها، داروهای ضد پلاکت: براساس یک گزارش موردی، جینسینگ می تواند موجب افزایش زمان انعقاد خون در افراد مصرف کننده وارفارین شود. بنابراین از مصرف همزمان این گیاه با داروهای آنتی پلاکت و NSAID ها باید خودداری شود. مهار کننده های مونو آمین اکسید از (MAOI): سردرد، تومور، مانیا در مصرف این داروها با جینسینگ گزارش شده است. دیورتیک های لوپ که معروف ترین آنها فورزماید است، همزمان با این گیاه نباید مصرف شود. جینسینگ ممکن است با دیگوکسین تداخل داشته باشد. تاموکسیفن یا دیگر آنتاگونیست های گیرنده های استروژن نیز با جینسینگ تداخل دارد.

• دور از دسترس اطفال نگهداری شود. بعد از مصرف در جعبه قرار داده و دور از نور در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد نگهداری شود.

آثار درمانی و فارماکولوژیک:
مهم ترین ماده موثره موجود در جینسینگ از جینسینوزیدها تشکیل شده است، که مسئول خواص درمانی این گیاه می باشند. آزمایش های بالینی مختلفی برای نشان دادن اثرات مختلف درمانی این گیاه انجام گرفته است. براساس یافته های به دست آمده، از جینسینگ عموما برای افزایش سلامت و توان فیزیکی و ذهنی استفاده می شود. این گیاه به مدت طولانی در نواحی مختلف دنیا به دلیل خواص آداپتوژنیک (سازگار کردن) مورد مصرف بوده است. این گیاه از زمان های قدیم در چین برای درمان ناراحتی های مختلف مورد استفاده بوده است. مطالعات انسانی اثرات مفید استفاده از آن را در کاهش قند خون در افراد دیابتی، تاثیر مفید بر عملکرد شناختی در دوران پیری، اثرات ضد سرطانی، آنتی اکسیدانی، ضد انعقادی، آنتی آریتمی قلبی، محافظت از کبد و همچنین افزایش نیروی حیاتی و بالا بردن استقامت بدن و سیستم دفاعی، نشان داده اند.