لیورگل 70

• هر قرص روکشدار لیورگل 70 حاوی عصاره خشک خار مریم (Silybum Marianum) 102 میلی گرم
• هر قرص روکشدار لیورگل 140 حاوی عصاره خشک خار مریم (Silybum Marianum) 192/5 میلی گرم
• استاندارد شده برحسب 70 یا 140 میلی گرم سیلی مارین

هربار دو قرص 3 نوبت در روز مصرف شود.

• محافظت کننده کبد صفرا آور بهبود هپاتیت حاد و مزمن بهبود سیروز کبدی و کبد چرب کاهش دهنده عوارض کبدی داروها

• موارد منع مصرف و نکات قابل توصیه: در موارد حساسیت بیش از حد به این محصول و انسداد شدید مجاری صفراوی منع مصرف دارد. - عوارض جانبی: عوارض جانبی بسیار محدود و به ندرت شامل اختلالات بسیار مختصر گوارشی زودگذر می باشد. ممکن است یک اثر ملین ملایم در مصرف این دارو دیده شود. - مصرف در دوران بارداری و شیردهی: تا کنون از مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی عوارضی گزارش نشده است.

• فرآورده در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت و دسترس کودکان نگهداری شود.

اجزاء فرآورده:
هر قرص روکشدار لیورگل 70 حاوی عصاره خشک خار مریم (Silybum Marianum) 102 میلی گرم 
هر قرص روکشدار لیورگل 140 حاوی عصاره خشک خار مریم (Silybum Marianum) 192/5 میلی گرم 

آثار فارماکولوژی و مکانیسم اثر:
سیلیمارین مجموعه ترکیبات پلی فنلی گیاه خارمریم می باشد. استفاده از این گیاه جهت مشکلات کبدی تاریخچه ای طولانی دارد که در حال حاضر با مطالعات گسترده این اثرات به اثبات رسیده اند. سیلیمارین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی و مستقیم عمل نموده و رادیکال های آزاد سمی را از بین می برد. گلوتاتیون داخل سلولی و فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز را افزایش می دهد. تشکیل لوکوترین ها را مهار می سازد و فعالیت آنزیم RNA پلی مراز را در هسته سلولی افزایش داده موجب تحریک سنتز پروتئین های ریبوزومال می شود که این عمل به نوبه خود قدرت نوسازی سلولی کبد را افزایش می دهد. سیلیمارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی هر دو مؤثر است. در یک مطالعه روی 29 بیمار مبتلا به هپاتیت ویروسی تحت درمان با سیلیمارین نشان داده شده است که سیلیمارین اثر چشمگیری بر روی پارامترهای افزایش یافته این بیماران مانند سطح بیلی روبین و سرم و آنزیم های کبدی در مقایسه با گروه پلاسبو اعمال می نماید. پارامترهای آزمایشگاهی در گروه تحت درمان با سیلیمارین بعد از دو هفته درمان در مقایسه با گروه پلاسبو به طور قابل ملاحظه ای به حد طبیعی رسید. در یک مطالعه بر روی بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی مزمن، سیلیمارین موجب بهبودی قابل ملاحظه ای شده است. مصرف 420 میلی گرم سیلیمارین در موارد حاد برای مدت 12-3 ماه منجر به بهبود ضایعات سلولی کبد شده است. مقدار پروتئین خون افزایش یافته و آنزیم های کبدی کاهش یافتند. علائم معمولی هپاتیت (مانند شکم درد، کمی اشتها و خستگی) همگی بهبود یافتند. مطالعات علمی Invitro و Invivo نشان دهنده این است که سیلیمارین و به طور ویژه سیلی بین کبد را در مقابل استرس های اکسیداتیو محافظت نموده و فرایندهای التهابی را که توسط رادیکال های آزاد و سیتوکین های ثانوی تحریک می شوند مهار می نمایند. تأیید شده اسن که استرس اکسیداتیو و التهاب در ضایعات سلولی بسیاری از نسوج دخیل بوده و منجر به واکنش های نسجی در بیماران تحت درمان با داروی ضد سرطان می شود. آثار محافظتی سیلیمارین و سیلی بین در نسوج مختلف کاربرد بالینی این مواد را همراه با داروهای ضد سرطان برای کاهش آثار سمی آن ها در بیماران سرطانی پیشنهاد می نماید. لازم به ذکر است در مطالعات بالینی آثار مفید و اثربخشی بالینی قرص لیورگل اثبات گردیده است.

•  نیاز مصرف روزانه از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است
•   مقدار به کار رفته از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است