بیماری گال چیست؟
گال یک بیماری پوستی است که قدرت سرایت بالایی داشته و از طریق یک انگل به نام انگل (مایت) به‌وجود آمده و از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند. این بیماری پوستی به عنوان شایع‌ترین علت خارش‌های پوستی شناخته شده است. همان‌طور که گفته شد، بیماری گال که قابلیت سرایت بالایی نیز دارد، توسط انگل‌های مایت در پوست نفوذ کرده و سبب ایجاد بثورات پوستی و خارش‌های شدید پوستی می‌شود. خارش‌های ایجاد شده در بیماری گال در نتیجه سوراخ‌های بسیار ریزی است که توسط مایت‌ها بر سطح پوست ایجاد شده است. انگل یا کنه مایت موجودات بسیار ریزی هستند که در پوست انسان زندگی کرده و با ایجاد سوراخ‌هایی به صورت عمودی و افقی تخم‌های خود را که پس از 3 الی 4 روز خارج می‌شوند در درودن سوراخ‌های ایجاد کرده قرار داده و از پوست تغذیه می‌کنند. سرعت حرکت مایت‌ها در پوست به اندازه 2 تا 3 میلی‌متر در شبانه روز است.
انواع بیماری گال
بیماری گال انواع مختلفی دارد که عبارت‌اند از:
پوسته دار(نروژی)
این نوع از گال در افرادی به‌وجود می‌آید که مشکل ضعف سیستم ایمنی بدن دارند، در این نوع از گال قسمت‌هایی از بدن حالت پوستهای پیدا می‌کند. فرد مبتلا به گال پوستهدار ممکن است میلیون‌ها کنه در پوست خود داشته باشد.
ندولار
گال ندولار اغلب در کودکان دیده می‌شود. در این افراد لک‌های قرمز و قهوه‌ای ناشی از گال بر سطح پوست آن‌ها تا مدتی بعد از ازبین رفتن کنه‌ها نیز دیده می‌شود.
تاول
این نوع از بیماری گال، معمولا با نوع دیگری از بیماری‌های پوستی که در آن تاول‌های پوستی دیده می‌شود، اشتباه گرفته می‌شود.
پوست سر
در گال پوست سر، کف سر دچار التهاب و پوسته پوسته شدن شده و ممکن است هیچ علامت دیگری به غیر از پوسته‌هایی شبیه به پسوریازیس در کف سر مشاهده نشود.
علائم بیماری گال
بیماری گال مانند بسیاری از بیماری‌های پوستی دیگر دارای علائم و نشانه‌هایی است این علائم اغلب شامل موارد زیر می‌شود:
خارش
شدت یافتن خارش‌ها در شب و در زمان گرم شدن پوست
برجستگهای ریز پوستی که مایعی درون آن‌ها مشاهده می‌شود.
قرمزی و التهاب پوست
معمولا در نواحی زیر بغل، پشت کمر، بین انگشت‌ها، ساق دست، اندامهای تناسلی، روی باسن، کف دست، کف پا و قسمت‌هایی از بدن که گرمای بیشتری دارند دیده می‌شود.
ایجاد زخم در قسمت‌هایی که در اثر خراش پوست ایجاد می‌شوند.
ایجاد پوسته‌های ضخیم بر روی پوست
ایجاد بثورات پوستی که گاه به جوش، کهیر و برآمدگی شبیه است.
علت بروز بیماری گال
پیشتر به این مسئله اشاره کردیم که علت بروز بیماری گال حشرهای به نام مایت و نفوذ آن در پوست بدن است. این بیماری، یک بیماری عفونی بوده و در اثر رعایت نکردن بهداشت و استفاده از مکان‌های عمومی و انتقال از فردی به فرد دیگر ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا خود را به صورت برجستگی‌های کوچک و قرمز همراه با خارش فراوان نشان می‌دهد. پس از تشخیص ابتلا به بیماری گال لازم است تحت درمان قرار گرفته و از برخی داروها و پمادها استفاده شود زیرا این بیماری تنها با گذشت زمان و عدم مراجعه به پزشک درمان نمی‌شود.
درمان بیماری گال
بیماری گال، یک بیماری قابل درمان است که معمولا به دو صورت دارویی و گیاهی مورد درمان قرار می‌گیرد. در درمان دارویی پزشک داروها و پمادهایی برای رهایی از این انگل آزار دهنده تجویز می‌کند. ابتدادر مرحله اول لازم است پماد تجویز شده توسط پزشک، بر روی کل بدن مالیده شده و پس از 8 ساعت شسته شود. در صورت عدم درمان با این روش پزشک درمان‌های دیگری را ارائه می‌دهد. از دسته داروهای تجویز شده توسط پزشک کرم‌ها و لوسیون کروتامیتون، پرمترین و لیندان است. قرص ایورمکتین نیز تجویز می‌شود. این قرص برای افرادی است که مشکل ضعف سیستم ایمنی بدن دارند.
درمان گیاهی بیماری گال
برای درمان بیماری گال علاوه بر روشهای دارویی روشهای گیاهی نیز وجود دارد. روشهای گیاهی هم قابلیت تسکین علائم و هم درمان آن را دارند. از جمله روشهای درمانی گیاهی:
استفاده از روغن درخت چای: درخت چای به علت داشتن خاصیت ضدعفونی کنندگی و از بین بردن آلودگیها و میکروبها، تسکین دهنده مناسبی برای خارش و سوزش ناشی از این بیماری است.
استفاده از گیاه آلوئهورا: این گیاه نیز مانند روغن درخت چای تسکین دهنده مناسبی برای خارش‌های پوستی بوده و به علت خواص موجود در آن قابلیت درمان این بیماری را نیز دارد.
کرم کپسایسین نیز در کاهش خارش و التهابات پوستی بسیار موثر است.
عوارض بیماری گال
ایجاد خارش پوستی در بیماری گال، بسیار سخت و کلافه کننده است، برای تسکین آن فرد ممکن است با شدت فراوانی دست به خاراندن ناحیه ملتهب زده و سبب ایجاد زخم در آن نواحی شود، زخم ایجاد شده امکان عفونت و تبدیل به بیماری زرد زخم را داشته و مشکلاتی را ایجاد می‌کند. از طرف دیگر افراد مبتلا به بیماری ضعف سیستم ایمنی احتمال دچار شدن به عوارض دیگر مانند: بیماری‌های قلبی و کلیوی و مشکلات خونی را دارند. همچنین احتمال پیشرفت بیماری و تبدیل آن به نوعی گال پیشرفته در افرادی که دارای بیماری‌های زمینهای هستند بیشتر است.
پیشگیری از بیماری گال
بیماری گال بسیار مسری است. برای عدم ابتلا به آن لازم است در ابتدا بهداشت را رعایت کرد. شستشوی مرتب دست‌ها، شستوشوی ملحفه‌ها و روبالشتی‌ها با آب گرم و صابون، نظافت منزل و جارو زدن محل زندگی از دسته اقدامات لازم برای پیشگیری از این بیماری هستند. در صورت آلوده شدن وسیله‌های غیر قابل شستشو چندین روز آن‌ها در محیط‌های دور از خود در پلاستیک قرار دهید تا کنه‌ها در اثر نرسیدن تغذیه، از بین بروند. در سفرها و مکان‌های عمومی وسایلی چون ملحفه و روبالشتی همراه خود داشته باشید. افراد آلوده را به سرعت شناسایی کرده، تحت درمان قرار داده و از آن‌ها فاصله بگیرید.
