پماد ایورمکتین برای چیست؟قرص ایورمکتین برای گال قرص ضد شپش ایورمکتین
قرص آیورمکتین به شکل گسترده برای درمان عفونتهای انگلی در انسان و حیوانات تجویز میشود. این دارو برای انواع عفونت انگلی رودهای، پوستی و حتی بیماریهای چشمی کاربرد دارد. قرص یا آمپول آیورمکتین به دلیل تاثیر قوی آن، یکی از انتخابهای مناسب است.
عفونتهای انگلی یکی از بیماریهای خطرناک است که تاثیرات مخربی بر بدن انسان و حیوانات دارد. این بیماری از طریق تماس با مواد آلوده، آب یا خاک منتقل میشود و ممکن است مشکلاتی شامل اختلالات گوارشی، پوستی و عصبی ایجاد کند. به همین دلیل، برای مقابله با این عفونت، استفاده از داروهای ضدانگلی ضروری است. یکی از داروهای مهم در زمینه درمان عفونتهای انگلی در انسان و حیوانات، آمپول یا قرص آیورمکتین است.
پماد ایورمکتین برای چیست؟قرص ایورمکتین برای گال قرص ضد شپش ایورمکتین
قرص آیورمکتین چیست؟
قرص آیورمکتین (Ivermectin) یک داروی ضد انگل است که در جهت درمان انواع عفونتهای انگلی در انسان و حیوانات تجویز میشود. این دارو با مختل کردن عملکرد عصبی و عضلانی انگلها باعث مرگ آنها میشود. این دارو با نسخه پزشک برای سرکوب انگلهایی از جمله کرم لولهای، گال و شپش کاربرد دارد.
آمپول آیورمکتین چیست؟
آمپول آیورمکتین یک شکل تزریقی از این دارو است که در دامپزشکی برای درمان و پیشگیری از عفونتهای انگلی در حیوانات استفاده میشود. این دارو مشابه قرص آیورمکتین عمل کرده و با مختل کردن عملکرد سیستم عصبی انگلها باعث مرگ آنها میشود.
کاربرد قرص آیورمکتین (موارد مصرف آمپول آیورمکتین)
آمپول آیورمکتین کاربردهای مشابهی با دیگر اشکال دارویی دارد. به صورت کلی، تمام اشکال دارویی آن برای درمان و پیشگیری از عفونتهای انگلی استفاده میشوند، اما شکل مصرف آنها بستگی به نوع بیمار (انسان یا حیوان) و شرایط عفونت دارد. در ادامه به بررسی موارد مصرف آیورمکتین خواهیم پرداخت؛
کاربرد آیورمکتین برای انسان؛
این دارو برای عفونتهای کرمی شامل استرونژیلوئیدازیس، اونکوسرکیازیس، فیلاریازیس و اسکاریازیس در انسان و برای بیماریهای پوستی شامل گال، شپش سر و بدن کاربرد دارد.
کاربرد آمپول آیورمکتین برای دامپزشکی؛
این دارو برای انگلهای داخلی شامل کرمهای رودهای و کرمهای ریوی و انگلهای خارجی از جمله کنهها، شپشها و جربها و کرمهای قلبی استفاده میشود.
نحوه عملکرد قرص آیورمکتین (آمپول آیورمکتین)
آیورمکتین یک ضدانگل است که بر سیستم عصبی انگلها تاثیر مخربی میگذارد. این دارو با مهار فعالیت کانالهای کلراید گابا (GABA) در سلولهای عصبی انگلها، باعث فلج شدن و در نهایت مرگ آنها میشود. در ادامه به مکانیسم عمل این دارو اشاره میشود؛
نفوذ به بدن؛
قرص آیورمکتین پس از مصرف به داخل سیستم گوارشی وارد میشود و از طریق خون به تمام قسمتهای بدن پخش میشود. در مقابل، آمپول آیورمکتین به صورت تزریقی وارد بدن شده و به سرعت وارد جریان خون میشود.
تاثیر بر سیستم عصبی انگلها؛
این دارو به گیرندههای GABA (گاما آمینوبوتیریک اسید) که در سلولهای عصبی موجودات مختلف از جمله انگلها وجود دارد، متصل میشود. این اتصال باعث افزایش جریان یونهای کلراید به داخل سلولهای عصبی انگل میشود که در نتیجه فلج شدن انگلها و توانایی آنها برای حرکت یا تکثیر را مختل میکند.
مرگ انگلها؛
در آخر، این فلج شدن سیستم عصبی انگلها منجر به مرگ آنها میشود.
اشکال دارویی آیورمکتین
قرص
پماد
آمپول یا محلول تزریقی
کرم
نحوه مصرف آیورمکتین
قبل از مصرف قرص آیورمکتین، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی یا نسخه پزشک را بررسی کنید. در ادامه به بررسی کلی نحوه مصرف این دارو خواهیم پرداخت؛
دوز مصرفی براساس نسخه پزشک یا وزن بدن تعیین میشود. این دارو حدود 0.15 تا 0.2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در برخی موارد، دوز بالاتر (0.4 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم) برای عفونتهای خاص تجویز میشود. این دارو باید یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود تا جذب بهتری داشته باشد.
طبق اطلاعات عمومی دارو، این دارو برای استرونژیلوئیدازیس یک واحد دوز، اونکوسرکیازیس چند واحد دوز در فواصل مختلف و برای گال یا شپش بسته به شدت عفونت، ممکن است دوز تکراری (پس از یک هفته) نیاز باشد.
بهترین زمان مصرف آیورمکتین
این دارو باید با معده خالی مصرف شود تا دارو بهتر جذب شود. بهترین زمان مصرف آیورمکتین، یک الی دو ساعت قبل از غذا است که دوز و مدت مصرف به شرایط خاص شما و نوع عفونت (مانند انگلهای رودهای، گال، یا شپش سر) بستگی دارد.
نحوه تزریق آمپول آیورمکتین
آمپول آیورمکتین برای درمان عفونتهای انگلی در دام استفاده میشود. با این حال، در شرایط خاص و تحت نظارت پزشک، ممکن است از آن برای انسان نیز استفاده شود. در ادامه به بررسی نحوه تزریق این دارو میپردازیم؛
تزریق این دارو باید تنها توسط پزشک یا کادر درمانی انجام شود. دوز و روش تزریق بسته به نوع عفونت و شرایط بیمار تعیین میشود. تزریق به صورت زیرجلدی یا در برخی موارد به صورت داخل عضلانی انجام میشود.
قبل از تزریق، مطمئن شوید که محل تزریق استریل است. در تزریق زیرجلدی، زاویه تزریق معمولاً 45 درجه و در تزریق عضلانی، زاویه تزریق 90 درجه است.
قرص ایورمکتین برای گال
این دارو یک روش درمانی موثر برای گال است که در مواردی که درمانهای موضعی پاسخ نداده است یا عفونت شدید و گسترده باشد، کاربرد دارد. دوز مصرفی برای گال 200 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در یک نوبت مصرف میشود.
بسته به شدت عفونت، ممکن است پزشک تجویز کند که دوز دوم را بعد از 7 تا 14 روز تکرار کنید. این کار برای اطمینان از از بین بردن تخمهای کنه است.
قرص ضد شپش ایورمکتین
این دارو در زمانی که داروها یا شامپوهای ضدشپش دیگر موثر نباشند، تجویز میشود. دوز پیشنهادی برای درمان شپش، 200 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در یک نوبت است که اگر شپشها کامل از بین نرفتند، ممکن است پزشک تکرار دوز را بعد از 7 تا 10 روز توصیه کند.
پماد ایورمکتین برای چیست؟
پماد ایورمکتین در جهت درمان برخی از بیماریهای پوستی ناشی از عفونتهای انگلی یا التهابی تجویز میشود. این پماد مکانیسم اثری ضد انگل و ضد التهابی دارد و در موارد زیر استفاده میشود؛
درمان روزاسه
درمان گال
درمان عفونتهای پوستی انگلی
درمان شپش سر یا بدن
عوارض قرص آیورمکتین
خشکی یا التهاب پوست، حالت تهوع، اسهال، درد شکم، خارش، سردرد، سرگیجه، خستگی یا ضعف، راش پوستی و… برخی از عوارض داروی آیورمکتین است. به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده میکنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی عوارض قرص آیورمکتین خواهیم پرداخت؛
حالت تهوع
اسهال
کاهش اشتها
درد شکم
خارش
بثورات یا راش پوستی
خشکی یا التهاب پوست
سردرد
سرگیجه
خستگی یا ضعف
خوابآلودگی
موارد احتیاط
قبل از مصرف قرص آیورمکتین، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که میتواند باعث واکنشهای آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله بیماری کبد، مشکلات روده یا سیستم گوارشی (زخم معده، مری یا روده)، مشکلات کلیوی، مشکلات مجاری صفراوی (مانند انسداد)، اختلالات خون یا مغز استخوان و… با پزشک در رابطه با خطرات این دارو مشورت کنید. در ادامه به برخی از موارد احتیاط و هشدار استفاده از این دارو پرداخته میشود؛
مصرف قرص یا آمپول آیورمکتین در دوران بارداری باید تنها در موارد ضروری و تحت نظر پزشک انجام شود، زیرا اثرات کامل آن بر جنین بهطور کامل مشخص نشده است.
این دارو در کبد متابولیزه میشود؛ بنابراین در افرادی با بیماریهای کبدی یا افزایش آنزیمهای کبدی، مصرف دارو باید با احتیاط انجام شود. در موارد نارسایی کلیه، دارو ممکن است کندتر از بدن دفع شود. این امر نیازمند تنظیم دوز توسط پزشک است.
این دارو برای کودکان با وزن کمتر از 15 کیلوگرم یا کمتر از 5 سال بهطور معمول توصیه نمیشود، مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد. در سالمندان، به دلیل احتمال کاهش عملکرد کبد یا کلیه، خطر عوارض جانبی ممکن است افزایش یابد و نیاز به تنظیم دوز باشد.
در افراد مبتلا به عفونتهای انگلی شدید (انکوسرکیازیس یا لوآ لوآ) ممکن است مرگ تعداد زیادی انگل باعث واکنشهای التهابی شدید شود. این حالت میتواند علائمی شامل تب، سردرد، تورم غدد لنفاوی، یا مشکلات چشمی ایجاد کند.
موارد منع مصرف قرص آیورمکتین
حساسیت به آیورمکتین یا ترکیبات مشابه
کودکان با وزن کمتر از 15 کیلوگرم یا زیر 5 سال
بارداری یا شیردهی
مصرف قرص آیورمکتین در بارداری
مصرف قرص یا آمپول آیورمکتین در دوران بارداری باید با احتیاط بسیار زیادی انجام شود و تنها در موارد ضروری و تحت نظر پزشک صورت گیرد. این دارو در رده C بارداری توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) طبقه بندی شده است. یعنی مطالعات حیوانی نشان داده است که مصرف این دارو ممکن است به جنین آسیب وارد کند. با این حال، مطالعات انسانی خاصی در رابطه با آن انجام نشده است.
تداخل دارویی آیورمکتین
قبل از مصرف هر دارویی با پزشک در رابطه با تداخلات دارویی مشورت کنید. تداخل دارویی خاصی در رابطه با این دارو بیان نشده است.
شرایط نگهداری داروی آیورمکتین
قرص آیورمکتین باید در دمای اتاق و دور از نور نگهداری شود. همچنین مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از اشکال دارویی (مانند قرصهای هفتگی و قطرههای چشمی، کرمها، چسبها و استنشاقها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال میتوانند آنها را به راحتی باز کنند. داروهای غیر ضروری باید به روشهای خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمیتوانند آنها را مصرف کنند.
کلام آخر