علائم حساسیت به اسپرم چیست؟ راههای تشخیص و درمان آن

آلرژی به منی که به آن حساسیت بیش از حد پلاسمای منی نیز می‌گویند، یک واکنش آلرژیک نادر به پروتئین‌های موجود در مایع منی است. یک واکنش می تواند در هر ناحیه ای که با مایع منی تماس دارد رخ دهد، اگرچه بیشتر در اطراف دستگاه تناسلی شایع است. با آزمایش پوست می توان آن را تشخیص داد. درمان ها شامل دارو و حساسیت زدایی است. دراین مطلب از مجله داروخانه دکتر زمانی به بررسی علائم حساسیت به اسپرم چیست؟  راههای تشخیص و درمان آن می پردازیم:

حساسیت به اسپرم چیست؟

آلرژی به اسپرم (Sperm allergy) یا حساسیت به مایع منی (Semen allergy) یک واکنش آلرژیک نادر به پروتئین‌های موجود در اسپرم و مایع منی مردان است. نشانه‌های حساسیت زنان به اسپرم یا منی ممکن است اولین باری که یک زن رابطه جنسی برقرار می‌کند بروز کنند. البته بعضی از خانم‌ها به محض برقراری رابطه جنسی با یک شریک جنسی جدید، این علائم را تجربه می‌کنند. بنابراین مسئله قابل پیش‌بینی نیست.

جالب است بدانید که برخی از مردان نیز دچار حساسیت به اسپرم می‌شوند و علائم آلرژی مانند قرمزی، تورم، خارش و بثورات پوستی را در ناحیه پوست بالای اندام تناسلی خود نشان می‌دهند.

متاسفانه گاهی خانم‌ها آلرژی به منی مرد را به‌عنوان واژینیت (التهاب واژن)، عفونت قارچی یا یک بیماری مقاربتی (STD) مانند تبخال تناسلی محسوب می‌کنند. درحالی‌که مراجعه به موقع به پزشک و درمان صحیح با راهکارهایی مانند استفاده از کاندوم می‌تواند به‌ راحتی مشکل را حل کند. اگر آلرژی به اسپرم وجود داشته باشد، زن نباید هیچ علامتی در هنگام استفاده از کاندوم داشته باشد.

علائم حساسیت به اسپرم چیست؟

اگر پس از مواجهه با منی با یک یا چند مورد از علائم زیر مواجه شوید، ممکن است آلرژی به اسپرم داشته باشید:
سرخی؛
سوزش؛
ورم؛
درد؛
کهیر؛
خارش.
برای خانم ها، این علائم معمولا در ولو یا داخل مجرای واژن مشاهده می شود. برای مردان، علائم حساسیت به اسپرم ممکن است در تنه آلت یا ناحیه پوست بالای اندام تناسلی ایجاد شود. علائم حساسیت به اسپرم ممکن است در هر محلی که با مایع منی تماس گرفته باشد مانند دست ها، دهان، سینه و مقعد ظاهر شود.
واکنش های آلرژی به مایع منی اغلب موضعی بوده اما برخی از افراد ممکن است کل بدن آن ها را تحت تأثیر قرار دهد .به عنوان مثال، مردانی که به پروتئین مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالت آنفولانزا شوند.
به طور کلی، علائم حساسیت به اسپرم معمولا طی 20 تا 30 دقیقه پس از مواجهه با پروتئین مایع منی شروع می شوند. بسته به شدت آن ها ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد. در موارد شدید، شوک آنافیلاکسی ممکن است رخ دهد. علائم آنافیلاکسی معمولا طی چند دقیقه پس از مواجهه ظاهر می شوند و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. اگرچه علائم حساسیت به اسپرم در هر سنی ممکن است ایجاد شود، بسیاری از زنان گزارش می کنند که علائم آن ها از اوایل دهه 30 شروع شده است.
علائم آنافیلاکسی شامل موارد زیر است:
تنفس دشوار؛
خس خس؛
تورم زبان یا گلو؛
نبض سریع و ضعیف؛
سرگیجه یا غش کردن؛
حالت تهوع؛
استفراغ؛
اسهال.

تشخیص حساسیت به مایع منی:

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی را تجربه کردید، باید توسط پزشک بررسی شوید.
علائم حساسیت به منی ممکن است با سایر بیماری های پوستی، عفونت ها یا حساسیت ها یکسان باشد و تشخیص را دشوار سازد. این عفونت ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال؛
واژینیت مزمن؛
عفونت قارچی؛
عفونت باکتریایی.
برای بررسی حساسیت به اسپرم می توان آزمایش پوستی یا آزمایش داخل پوست انجام داد. برای انجام این کار، پزشک شما به نمونه ای از مایع منی شریک زندگی شما نیاز دارد. پزشک مقدار کم رقیق شده از این نمونه را زیر پوست شما تزریق می کند. در صورت بروز علائم حسیاسیت به اسپرم، پزشک می تواند حساسیت به منی را تشخیص دهد.
توجه کنید که اگر این آزمایش علائم را تحریک نکند، ممکن است پزشک آزمایش تشخیصی دیگری را درخواست دهد.

درمان آلرژی به مایع منی:

1-    درمان پیشگرانه:
درمان آلرژی به مایع منی به منظور به حداقل رساندن یا جلوگیری از علائم حساسیت به اسپرم است. بهترین راه برای این کار استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی است. مردانی که آلرژی به مایع منی خود دارند نیز باید از کاندوم استفاده کنند.

2-    حساسیت زدایی به مایع منی:
اگر قصد ندارید از کاندوم استفاده کنید، حساسیت زدایی گزینه مناسبی است. برای انجام این کار، متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست هر 20 دقیقه یک محلول اسپرم رقیق شده در داخل واژن یا روی آلت تناسلی شما قرار می دهد. این روند ادامه خواهد یافت تا زمانی که بتوانید در معرض مایع منی رقیق نشده بدون داشتن علائم حساسیت به اسپرم مقاومت کنید.
پس از حساسیت زدایی اولیه، قرار گرفتن در معرض اسپرم به طور مداوم برای حفظ تحمل شما ضروری است. به عنوان مثال، افرادی که به مایع منی شریک زندگی خود حساسیت دارند، مجبور می شوند هر 48 ساعت رابطه برقرار کنند.

3-    درمان دارویی آلرژی به اسپرم:
ممکن است پزشک قبل از هرگونه فعالیت جنسی، برای به حداقل رساندن علائم آلرژی به مایع منی، مصرف آنتی هیستامین بدون نسخه را به شما توصیه کند. در موارد شدیدتر احتمال تجویز داروهای قوی تری نیز از سمت پزشک وجود دارد.

عوارض حساسیت پوستی به اسپرم

آلرژی به اسپرم برای بسیاری از زوج‌ها وضعیت ناامیدکننده‌ای است و می‌تواند فشار مضاعفی بر روابط آن‎ها وارد کند. همچنین می‌تواند شرایط را برای زوج‌هایی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند پیچیده کند، زیرا در هنگام تصمیم برای بارداری نمی‌توان از کاندوم استفاده کرد.

با این حال، راه‌هایی برای باردار شدن یک زن حتی با وجود حساسیت به اسپرم وجود دارد. به عنوام مثال، پس از شستشوی اسپرم در آزمایشگاه می‌توان از طریق لقاح مصنوعی یا لقاح آزمایشگاهی به بارداری دست یافت.

زنانی که مشکوک به آلرژی به اسپرم هستند باید به متخصص زنان یا متخصص آلرژی مراجعه کنند. تست پوستی که در آن مقدار کمی از مایع منی مرد به زیر پوست زن تزریق می‌شود، می‌تواند تایید کند که آیا آلرژی وجود دارد یا خیر