آنورگاسمی (ارضاء نشدن زن در رابطه) یا ناتوانی در رسیدن به اوج لذت جنسی، وضعیتی است که در آن زن علی‌رغم تحریک کافی، در رسیدن به ارگاسم تأخیر شدید دارد یا به آن نمی‌رسد. این وضعیت تنها زمانی یک اختلال محسوب می‌شود که باعث ناراحتی عاطفی یا مشکلات رابطه‌ای شود؛ در غیر این صورت، نیازی به درمان ندارد. با این حال، در موارد مشکل‌ساز، عوارض آن شامل کاهش عزت نفس و آسیب به صمیمیت زوجین می‌شود. در این مقاله به‌طور مفصل درباره علائم، دلایل و روش‌های درمانی ارضا نشدن زن صحبت خواهیم کرد.
آنورگاسمی یا ارضا نشدن زن چیست؟
آنورگاسمیا وضعیتی است که در آن یک زن با وجود اینکه از نظر جنسی تحریک می‌شود و از رابطه جنسی لذت می‌برد، نمی‌تواند به ارگاسم (اوج لذت جنسی) برسد، یا ارگاسم او دیر اتفاق می‌افتد، شدت آن کم است یا به تعداد کم رخ می‌دهد.
از لحاظ علم پزشکی زمانی این اختلال را تشخیص داده می‌شود که مشکل دائمی یا مکرر باشد، یعنی ارگاسم فرد به طور مکرر، بعد از اینکه از نظر جنسی تحریک شده است، رخ ندهد یا با تأخیر زیاد باشد.
ارضاء نشدن زن در رابطه نوعی مشکل جنسی است و می تواند ناراحتی عاطفی و اضطراب را در پی داشته باشد. همچنین روی صمیمیت و روابط جنسی با همسرش تاثیر منفی بگذارد.
توجه کنید تشخیص نهایی آنورگاسمی در زنان باید توسط پزشک متخصص انجام شود و محتوای این مقاله صرفاً برای افزایش آگاهی و شناخت عمومی شما تهیه شده و جایگزین مشاوره یا تشخیص پزشکی نیست.
تفاوت آنورگاسمی و اختلال میل جنسی
آنورگاسمی (اختلال ارگاسم) مشکلی در فاز اوج لذت (ارگاسم) است، در حالی که اختلال میل جنسی مشکلی در فاز اولیه (میل) است.
زن مبتلا به آنورگاسمی: او می‌خواهد رابطه جنسی داشته باشد، از معاشقه و پیش‌نوازی لذت می‌برد، بدنش برانگیخته می‌شود (روانکاری و تورم اندام‌ها)، اما هرگز نمی‌تواند به ارگاسم برسد.
زن مبتلا به اختلال میل جنسی: او هیچ تمایلی برای شروع رابطه جنسی ندارد، به ندرت فانتزی‌های جنسی به ذهنش می‌رسد و فعالیت جنسی برایش جذاب نیست.
انواع آنورگاسمی
نارسایی ارگاسم در زنان به چهار دسته طبقه‌بندی می‌شود:
1. آنورگاسمی اولیه
این نوع از ارضا نشدن به این معنی است که شما هرگز در زندگی‌تان به ارگاسم نرسیده‌اید.این مشکل از همان شروع فعالیت جنسی وجود داشته و همچنان ادامه دارد. این حالت نسبتاً کمیاب است و چیزی در حدود 4 تا 8 درصد زنان با آن درگیر هستند.
2. آنورگاسمی ثانویه
در این نوع شما قبلاً می‌توانستید ارگاسم داشته باشید، اما الان توانایی رسیدن به آن را از دست داده‌اید. این مشکل در طول زندگی بعد از یائسگی یا یک رویداد پزشکی ایجاد شده است.
3. آنورگاسمی موقعیتی
شما فقط در شرایط خاصی می‌توانید به ارگاسم برسید. به طور مثال ممکن است فقط با خودارضایی (تحریک توسط خودتان) یا فقط با یک شریک جنسی خاص بتوانید ارگاسم داشته باشید، اما در بقیه موقعیت‌ها نه. آنورگاسمی موقعیتی شایع‌ترین نوع ناتوانی در ارگاسم است.
4. آنورگاسمی عمومی
شما در هیچ شرایطی نمی‌توانید به ارگاسم برسید. حتی با وجود تحریک و هیجان، رسیدن به ارگاسم غیرممکن است. این وضعیت شامل تمام موقعیت‌ها چه با شریک جنسی و چه از طریق خودارضایی ممکن است.
چرا ارگاسم زنان مهم است؟
ناتوانی در رسیدن به ارگاسم می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده و ناامیدکننده باشد. اهمیت ارگاسم فقط لذت نیست، بلکه تأثیرات عمیقی بر ذهن و روابط ما دارد، از جمله:
- کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی
- حفظ صمیمیت در رابطه
- رهایی فیزیکی و جلوگیری از درد
علائم ارضا نشدن زن بعد از تحریک چیست؟
علائم اصلی آنورگاسمیا عبارتند از:
- عدم رسیدن به اوج لذت جنسی (ارگاسم) علی‌رغم برانگیختگی.
- تأخیر شدید در رسیدن به اوج لذت جنسی (طولانی شدن زمان لازم برای ارگاسم).
- احساس عدم رضایت یا عدم تحقق پس از اوج لذت جنسی.
- در مواردی که پریشانی شخصی وجود دارد، ناتوانی در آزادسازی تنش جنسی، که ممکن است منجر به درد لگنی شود.
اگر زنی به ارگاسم نمی‌رسد اما خودش یا شریکش ناراحت نیستند، این وضعیت لزوماً یک اختلال نیست و نیازی به درمان ندارد.
علت ارضا نشدن خانم ها
آنورگاسمی معمولاً ناشی از ترکیب عوامل روانی، جسمی و بین فردی است که اغلب به تحریک ناکافی کلیتوریس یا موانع روانی در مسیر لذت ختم می‌شود.
دلایل روانی
مشکلات سلامت روان: افسردگی، استرس یا اضطراب.
تروما و سوء استفاده: سابقه سوء استفاده یا تجاوز جنسی گذشته. این موارد به‌طور غیرمستقیم، از طریق ایجاد علائم پس از تروما (مانند فلاش‌بک یا گسستگی)، بر میل و برانگیختگی تأثیر می‌گذارند.
عوامل فرهنگی و مذهبی: اعتقادات فرهنگی یا مذهبی که لذت جنسی زنان را منع می‌کند.
مشکلات کنترل: ترس از از دست دادن کنترل بر احساسات و رفتار.
مسائل مربوط به تصویر بدنی یا فقدان اعتماد به نفس.
مشکلات پزشکی
نقش محوری کلیتوریس و آناتومی:
کلیتوریس اندام اصلی ارگاسم در زنان است و نیاز به تحریک مستقیم یا غیرمستقیم دارد. برای بسیاری از زنان، دخول آلت تناسلی مؤثرترین راه برای ارگاسم نیست، زیرا واژن به‌طور کلی حساسیت کمی به تحریک عمیق دارد و اعصاب در یک سوم بیرونی متمرکز هستند. در نتیجه، تمرکز صرف بر دخول و نادیده گرفتن کلیتوریس، یک علت شایع آنورگاسمی است.
بیماری‌های عصبی: شرایطی که بر عصب‌رسانی لگن تأثیر می‌گذارند، مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS)، نوروپاتی دیابتی، تومورهای نخاعی یا تروما.
جراحی و تروما: عوارض ناشی از سرطان یا پرتودرمانی، جراحی دستگاه تناسلی، هیسترکتومی کامل یا تروماهای لگنی.
مشکلات هورمونی و دارویی
استفاده از داروهای ضد افسردگی: مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) که برای درمان افسردگی یا اضطراب استفاده می‌شوند، یک علت شایع آنورگاسمیا هستند و می‌توانند لذت جنسی را کاهش دهند. تخمین زده می‌شود ۱۵ تا ۳۵٪ از مصرف‌کنندگان این قبیل داروها تحت تأثیر قرار گیرند.
سایر داروها: داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای (TCAs)، داروهای ضدروان‌پریشی و داروهای فشار خون بالا نیز ممکن است تأثیر منفی داشته باشند.
عدم تعادل در هورمون‌ها: کمبود تستوسترون، استروژن یا هورمون تیروئید (TSH) که بر میل جنسی و برانگیختگی تأثیر می‌گذارد.
دلیل ارضا نشدن زن با دخول
بسیاری از زنان هنگام مقاربت (دخول) به ارگاسم نمی‌رسند، اما در خودارضایی می‌توانند ارگاسم داشته باشند. این امر دلایل آناتومیکی دارد:
ناکافی بودن تحریک واژینال: واژن به تحریک عمیق ناشی از دخول آلت تناسلی حساسیت کمی دارد و تحریک مورد نیاز برای ارگاسم معمولاً باید به کلیتوریس اعمال شود.
ناکارآمدی پوزیشن‌ها: وضعیت‌های جنسی رایج (مانند مرد بالا) تحریک کافی به کلیتوریس نمی‌رسانند.
آمار و انتظارات: تنها حدود ۲۵٪ از زنان همیشه در طول آمیزش به ارگاسم می‌رسند و بسیاری از زنان نیاز به تحریک مستقیم کلیتوریس دارند. با این حال، بسیاری از زوجین به دلیل باورهای فرهنگی و اجتماعی، هدف را ارگاسم حین مقاربت می‌دانند که می‌تواند استرس‌زا باشد.
عوارض ارضا نشدن خانم ها
آنورگاسمی (نرسیدن به اوج لذت جنسی) به خودی خود یک بیماری فیزیکی خطرناک نیست، اما می‌تواند عوارض روانی، عاطفی و جسمی غیرمستقیمی را در پی داشته باشد که بر کیفیت زندگی فرد و رابطه زناشویی تأثیر می‌گذارد.
عوارض روانی و عاطفی
کاهش عزت نفس و شرم: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم می‌تواند منجر به احساس ناقص بودن، سرزنش خود و کاهش شدید عزت نفس در زمینه جنسی شود.
اضطراب عملکرد (Performance Anxiety): فرد در روابط جنسی آینده با استرس و اضطراب مواجه می‌شود، زیرا نگران است که نتواند به ارگاسم برسد، و این اضطراب خود مانع اصلی رسیدن به ارگاسم است.
افزایش استرس و تنش عصبی: ارگاسم یک فرآیند طبیعی برای آزادسازی تنش‌های روانی و جسمی است. عدم تکمیل این فرآیند می‌تواند به تجمع تنش عصبی و تحریک‌پذیری منجر شود.
افسردگی و اضطراب: اگر مشکل مزمن شود و بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد، می‌تواند زمینه‌ساز یا تشدیدکننده علائم افسردگی و اضطراب عمومی شود.
عوارض مربوط به رابطه
مشکلات جنسی به ندرت تنها متعلق به یک فرد است و معمولاً رابطه را تحت تأثیر قرار می‌دهد:
مشکلات صمیمیت و تعارض: نرسیدن به ارگاسم می‌تواند فاصله عاطفی بین زوجین ایجاد کند، زیرا یکی از طرفین ممکن است احساس ناکافی بودن یا رد شدن کند.
کاهش میل جنسی: زن ممکن است برای اجتناب از شکست یا تجربه ناامیدی، به مرور زمان میل جنسی خود را از دست بدهد و از رابطه جنسی دوری کند.
تبدیل رابطه جنسی به وظیفه: رابطه جنسی به جای اینکه منبع لذت باشد، تبدیل به یک وظیفه استرس‌زا برای “تلاش برای ارگاسم” می‌شود.
عوارض فیزیکی (احتقان لگنی)
اگر برانگیختگی فیزیکی (جریان خون و تورم) به حد کافی انجام شود اما ارگاسم رخ ندهد، ممکن است عوارض جسمی خفیفی پیش بیاید که به آن احتقان لگنی گفته می‌شود:
درد و سنگینی لگنی : در طول برانگیختگی، خون زیادی به ناحیه لگن و اندام‌های تناسلی سرازیر می‌شود (احتقان عروقی). ارگاسم این خون اضافی و تنش عضلانی را آزاد می‌کند. اگر ارگاسم رخ ندهد، خون جمع‌شده کاملاً تخلیه نمی‌شود و این باقی ماندن خون می‌تواند باعث احساس درد، فشار، یا سنگینی در ناحیه لگن و کمر شود.
سردرد پس از رابطه: گاهی اوقات، تنش طولانی‌مدت عضلات و رگ‌ها به دلیل عدم آزادسازی ارگاسمی، می‌تواند منجر به سردرد تنشی یا میگرن شود.
علت کمردرد زنان بعد از ارضا نشدن
بسیاری از خانم‌ها دل درد و کمردرد را به عنوان عوارض ارضا نشدن زن پس از تحریک تجربه می‌کنند. دلایل این مسئله از سه بعد مختلف (جریان خون، عضلات و ذهن) نشات می‌گیرد:
احتقان عروقی (مشکل جریان خون)
در طول تحریک جنسی، خون زیادی به ناحیه اندام‌های تناسلی و لگن سرازیر می‌شود تا باعث هیجان و برانگیختگی شود.ارگاسم مانند یک دریچه عمل می‌کند و این خون اضافی را به سرعت تخلیه کرده و تنش را آزاد می‌کند. اگر ارگاسم اتفاق نیفتد خون جمع‌شده کاملاً تخلیه نمی‌شود و این باقی ماندن خون (احتقان) در ناحیه لگن می‌تواند باعث درد یا سنگینی شود.
انقباض عضلانی
در زمان تحریک، عضلات لگن و کمر منقبض و سفت می‌شوند تا بدن برای اوج لذت آماده شود. ارگاسم باعث شل شدن سریع و گسترده این عضلات سفت‌شده می‌شود. اگر ارگاسم رخ ندهد، این عضلات منقبض باقی می‌مانند. این تنش طولانی‌مدت عضلانی به طور مستقیم می‌تواند باعث درد و ناراحتی در ناحیه لگن و کمر شود.
استرس روانی
ارگاسم باعث آزادسازی مسکن‌های طبیعی بدن مانند اندورفین‌ها می‌شود و به ما حس خوب می‌دهد. در صورت عدم ارگاسم این مواد شیمیایی تسکین‌دهنده آزاد نمی‌شوند. از طرفی نارضایتی، اضطراب و استرس ناشی از ناتوانی در رسیدن به اوج، خود باعث تنش بیشتر در عضلات سراسر بدن می‌شود که این تنش عصبی-عضلانی نیز به درد فیزیکی لگن و کمر می‌افزاید.
آزمایش‌های ضروری برای تشخیص ارضا نشدن زنان
معاینه فیزیکی و لگنی: پزشک یا متخصص زنان، سابقه پزشکی را بررسی کرده و معاینه عمومی و لگنی انجام می‌دهد.
تاریخچه جنسی جامع: سؤالاتی در مورد تجربیات جنسی اخیر و گذشته، شرکا، احساسات درباره رابطه جنسی، انواع تحریک مورد علاقه و سابقه ضربه جنسی یا سوء استفاده پرسیده می‌شود.
آزمایش خون: برای رد کردن علل پزشکی زمینه‌ای، آزمایش خون برای سنجش سطوح هورمون‌های جنسی (مانند تستوسترون، استرادیول و TSH) توصیه می‌شود تا عملکرد تخمدان، هیپوفیز و تیروئید ارزیابی شود.
تست‌های تخصصی: ممکن است آزمایش حساسیت آلت تناسلی (در موارد مرتبط) یا اولتراسوند توصیه شود.
درمان ارضا نشدن زن با دخول
درمان ارضا نشدن در زنان به علت زمینه‌ای وابسته است و معمولاً ترکیبی از درمان‌های رفتاری، روان‌شناختی و پزشکی را شامل می‌شود. این روش‌ها عبارتند از:
1. درمان‌های رفتاری (خط اول درمان)
خودارضایی هدایت‌شده (DM): درمان انتخابی، به ویژه برای آنورگاسمیا اولیه، برای آشنایی زن با بدن خود و کشف تحریکات مؤثر.
تمرکز حسی (Sensate Focus): رویکردی برای زوجین که بر لمس و حس تمرکز می‌کند تا فشار دستیابی به ارگاسم را کاهش دهد.
تغییر پوزیشن‌ها: استفاده از پوزیشن‌هایی که تحریک کلیتوریس را افزایش می‌دهند.
2. درمان‌های روان‌شناختی
مشاوره فردی یا زوجین: برای رسیدگی به مسائل رابطه، اعتماد یا صمیمیت.
درمان شناختی رفتاری (CBT): برای تغییر باورهای ناکارآمد در مورد رابطه جنسی.
سکس‌تراپی: برای بررسی نیازهای جنسی و عوامل زمینه‌ای.
3. درمان‌های پزشکی
تجویز داروها و مکمل‌های گیاهی: برای درمان دارویی و مکمل‌های آنورگاسمی، داروهایی مانند فلیبانسرین و مکمل‌های گیاهی (مانند جینسینگ) رایج است اما در نظر بگیرید این موارد بیشتر بر افزایش میل جنسی زن مؤثرند تا بهبود مستقیم ارگاسم، و مصرف هر دو باید با مشورت پزشک متخصص باشد.
تغییر داروها: در صورت اثرگذاری داروهایی مانند ضدافسردگی، ممکن است نیاز به تغییر دارو باشد.
هورمون‌درمانی: استروژن‌درمانی واژینال با دوز پایین برای بهبود جریان خون و روانکاری. جایگزینی تستوسترون ممکن است برای برخی زنان یائسه با سطح پایین این هورمون مفید باشد، اما با ریسک‌هایی همراه است.
نکته مهم: باید بدانید که سکس‌تراپی (چه فردی و چه با همسر) در بیشتر موارد، خط مقدم درمان و مهم‌تر از دارو است.
راهکارهایی برای کمک به ارضای کامل زن
۱. استفاده از ژل روان کننده برای کاهش اصطکاک
خشکی و اصطکاک باعث درد و حواس‌پرتی (Discomfort) می‌شود که مانع تمرکز بر لذت و رسیدن به ارگاسم است. ژل روان کننده یا لوبریکانت این مانع فیزیکی و روانی را برطرف می‌کند.
۲. افزایش مدت پیش‌نوازی
زنان معمولاً به زمان بیشتری برای برانگیختگی و اوج‌گیری نیاز دارند. پیش‌نوازی کافی، صمیمیت را عمیق کرده و بدن را برای ارگاسم آماده می‌کند.
۳. استفاده از اسپری تاخیری برای کنترل انزال مرد
این مورد یک راهکار غیرمستقیم اما بسیار مؤثر است. انزال زودرس مرد، باعث می‌شود رابطه جنسی پیش از آنکه زن به حد کافی تحریک شده و به ارگاسم نزدیک شود، به پایان برسد. کنترل انزال به کمک اسپری تاخیری یا ژل تاخیری، زمان لازم برای ارگاسم زن را فراهم می‌کند.
۴. تحریک کلیتوریس با ژل یا انگشت
برای بیش از ۷۰ درصد زنان، تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتوریس برای ارگاسم ضروری است. بسیاری از زنان تنها با دخول به ارگاسم نمی‌رسند. تمرکز بر تحریک کلیتوریس، اساسی‌ترین گام برای ارضای زن است.
درمان خانگی ارضا نشدن زن
درمان خانگی نرسیدن به ارگاسم (آنورگاسمیا) در زنان، بیشتر بر خودشناسی، تقویت ارتباط و کاهش موانع روانی متمرکز است. برای کشف اینکه چه چیزی برای شما لذت‌بخش است، از خودتحریکی هدفمند استفاده کنید، به‌خصوص با تمرکز بر تحریک کلیتوریس که برای رسیدن به اوج لذت در اکثر زنان حیاتی است.
در رابطه زناشویی بر افزایش مدت پیش‌نوازی تأکید کنید و با شریک زندگی خود در مورد ترجیحات و نیازهایتان صحبت کنید تا صمیمیت و آگاهی جنسی افزایش یابد. همچنین، با استفاده از ژل‌های روان‌کننده برای کاهش درد و حواس‌پرتی و به‌کارگیری تکنیک‌های کاهش استرس مانند ذهن‌آگاهی، محیط ذهنی و فیزیکی مناسبی برای تجربه لذت کامل جنسی فراهم کنید.
قرص برای درمان ارضا نشدن زنان
درمان آنورگاسمی در زنان شامل داروهای تجویزی و مکمل‌های گیاهی است. داروهای تجویزی مانند فلیبانسرین (Flibanserin) و برملانوتید (Bremelanotide)، به‌طور خاص برای کمک به افزایش میل جنسی در زنانی که هنوز یائسه نشده‌اند، تجویز می‌شوند.
در کنار این‌ها، مکمل‌ها و عصاره‌های گیاهی مختلف مانند قرص جینسینگ، شنبلیله، ماکا، گیاه پنج انگشت و قطره آفرودیت نیز در داروخانه برای تقویت میل جنسی در دسترس هستند. با این حال، تأکید می‌شود که دلایل نرسیدن به ارگاسم پیچیده است و اثربخشی این مکمل‌های گیاهی برای همه به اثبات نرسیده است. بنابراین مشورت با پزشک متخصص زنان قبل از مصرف هرگونه دارو یا مکمل برای بررسی عوارض جانبی و تداخلات احتمالی ضروری است.
