در بسیاری از جوامع، صحبت کردن آزادانه و بدون شرم دربارهی نیازهای جنسی هنوز به عنوان موضوعی تابو محسوب میشود. افراد زیادی بهویژه در جوامعی که تنوع گرایش جنسی مورد پذیرش نیست، بهناچار تمایلات جنسی خود را پنهان میکنند تا از طرد شدن جلوگیری کنند. این سرکوبها میتوانند به مشکلات روانی و اجتماعی زیادی منجر شوند. در این مقاله، به بررسی علل سرکوب جنسی، نشانهها و راهکارهای مدیریت این مشکل میپردازیم.
پنهانکردن جهتگیری جنسی
افرادی که در جوامعی زندگی میکنند که جایی برای تنوع جهتگیری جنسی وجود ندارد، بهویژه تراجنسیتیها، مجبور به پنهانکردن هویت جنسی خود میشوند تا از طرد شدن یا قضاوتهای اجتماعی جلوگیری کنند. حتی اگر این افراد گرایش جنسی خود را طبیعی بدانند، بسیاری از آنها بهدلیل ترس از تبعات اجتماعی، احساس گناه و اضطراب را تجربه میکنند و ترجیح میدهند نیازهای جنسی خود را مخفی کنند.
ناتوانی در بیان خواستهها
سرکوب تمایلات جنسی ممکن است باعث شود فرد نتواند خواستههای جنسی خود را بیان کند. این افراد ممکن است با وجود علاقه به رابطه جنسی، بهدلیل احساس گناه یا شرم، نتوانند از آن لذت ببرند و در نهایت، خواستههای خود را پنهان میکنند و در سکوت به زندگی ادامه میدهند.
برخورد منفی با دیگران
افرادی که از سنین پایینتر سرکوب جنسی را تجربه کردهاند، ممکن است نگرش منفی نسبت به افرادی که آزادانه تمایلات جنسی خود را ابراز میکنند، پیدا کنند. بهعنوان مثال، چنین فردی ممکن است از همسر خود بهدلیل ابراز یک فانتزی جنسی احساس ناخوشایندی داشته باشد یا دیدگاه منفی نسبت به گروههای LGBTQIA پیدا کند.
نشانههای سرکوب جنسی
افرادی که دچار سرکوب جنسی هستند، ممکن است احساس اضطراب، گناه یا شرم نسبت به تمایلات جنسی خود داشته باشند. این افراد معمولاً از بیان خواستههای جنسی خود یا لذت بردن از رابطه جنسی پرهیز میکنند و آن را بهعنوان موضوعی ناخوشایند و غیر اخلاقی میبینند.
۱. اضطراب یا احساس ناخوشایند نسبت به رابطه جنسی
افرادی که دچار سرکوب جنسی هستند، هنگام صحبت درباره رابطه جنسی یا در موقعیتهای مربوط به آن دچار اضطراب یا احساس ناراحتی میشوند.
۲. احساس گناه و شرم از تمایلات جنسی
افرادی که تمایلات جنسی خود را سرکوب میکنند، اغلب احساس گناه میکنند که تمایلات جنسی دارند و آن را نادرست و غیر اخلاقی میبینند.
۳. لذت نبردن از رابطه جنسی
این افراد رابطه جنسی را بیشتر بهعنوان یک وظیفه و بدون لذت تجربه میکنند. در نتیجه، ممکن است ارتباطات جنسی ناسالم و پر از نارضایتی ایجاد شود.
۴. بیقراری جسمی و اختلالات خواب
سرکوب جنسی میتواند به مشکلات جسمی مانند درد در ناحیه گردن، شانه و کمر منجر شود. علاوهبر این، فرد ممکن است دچار بیخوابی شود.
عواقب سرکوب جنسی
سرکوب جنسی میتواند به بیعلاقگی به برقراری رابطه جنسی، درد در حین مقاربت و ناتوانی در تجربه لذت جنسی منجر شود. همچنین، این وضعیت ممکن است باعث ایجاد سردرگمیهای اخلاقی و کاهش کیفیت روابط عاشقانه شود.
بیعلاقگی به برقراری رابطه جنسی
افرادی که سرکوب جنسی را تجربه میکنند، اغلب از برقراری رابطه جنسی خودداری میکنند و از لذتهای جنسی دوری میکنند.
درد هنگام رابطه جنسی
ترس و اضطراب ناشی از سرکوب میل جنسی میتواند در حین رابطه جنسی باعث ایجاد درد و ناراحتی شود. زنان در این شرایط ممکن است به مشکلاتی مانند واژینیسموس (انقباض غیرارادی واژن) دچار شوند.
ناتوانی در برقراری رابطه جنسی
افرادی که درگیر احساس گناه و شرم از تمایلات جنسی هستند، ممکن است نتوانند در مواقع صمیمی و عاشقانه، ارتباط جنسی برقرار کنند.
سردرگمیهای اخلاقی
سرکوب جنسی میتواند منجر به احساس سردرگمی اخلاقی شود. فرد ممکن است دائماً درباره درستی یا نادرستی تمایلات جنسی خود احساس شک و تردید کند و از این بابت رنج ببرد.
مدیریت سرکوب جنسی
مدیریت سرکوب جنسی شامل شناسایی نشانهها، درخواست کمک از شریک زندگی و مشاوره با سکستراپیستها برای بررسی احساسات سرکوبشده است. با برقراری گفتوگوهای صادقانه و دریافت حمایت متخصصان، فرد میتواند بهتدریج نگرشهای منفی را تغییر دهد و تجربه جنسی سالمتری داشته باشد.
۱. شناسایی نشانههای سرکوب جنسی
اولین قدم برای مدیریت سرکوب جنسی، شناسایی نشانهها و پذیرش اینکه بسیاری از باورهای سرکوبگرانه درباره رابطه جنسی بهطور اشتباه از نسلهای گذشته بهدست آمده است، میباشد. این پذیرش میتواند فرد را برای گامهای بعدی آماده کند.
۲. درخواست کمک از شریک زندگی
برای حل مشکل سرکوب جنسی، صحبت کردن با شریک زندگی در مورد خواستهها و احساسات میتواند کمککننده باشد. به شریک خود توضیح دهید که چرا این احساسات سرکوب شدهاند و درخواست کنید که در این مسیر شما را همراهی کند.
۳. مشاوره و سکسدرمانی
مشاوران و سکستراپیستها میتوانند در شناسایی عوامل سرکوب جنسی و کمک به بیان خواستهها نقش بسزایی داشته باشند. این نوع مشاورهها میتواند در بازسازی نگرش جنسی فرد موثر باشد.
مداخلات و درمان پزشکی
اگر مشکل جنسی ریشه جسمی یا هورمونی داشته باشد، مداخله پزشکی مؤثر خواهد بود، البته فقط زیر نظر متخصص:
- هورموندرمانی: در موارد کاهش تستوسترون یا استروژن، پزشک ممکن است درمان جایگزینی هورمون تجویز کند.
- تنظیم یا تغییر داروها: در صورتی که داروی فعلی (مثل ضدافسردگیها یا قرص ضدبارداری) باعث سرکوب میل جنسی شده، پزشک میتواند قرص مکمل غذایی جایگزین مناسبتر تجویز کند.
- داروهای تقویتکننده میل جنسی: در زنان، داروهایی مانند فلیبانسرین یا بریملانوتید برای درمان اختلال HSDD مورد تأیید FDA هستند. در مردان نیز گاهی ترکیباتی برای تقویت قوای جنسی و نعوظ برای بهبود عملکرد جنسی توصیه میشود.
- بررسی بیماریهای زمینهای: درمان دیابت، تیروئید، کمخونی یا سایر بیماریهای مزمن نیز میتواند میل جنسی را بازگرداند.
بهبود میل جنسی، یک فرآیند تدریجی است. نباید از خود یا شریک زندگیتان انتظار تغییر سریع داشت. صبر، همدلی و پذیرش در کنار اقدام درست، نتیجهای پایدار و مؤثر خواهد داشت.
قطع زنجیره سرکوب جنسی در نسلهای آینده
برای قطع چرخه سرکوب جنسی، والدین باید باورهای نادرست خود را شناسایی کرده و برای انتقال اطلاعات صحیح به نسل بعدی گام بردارند. این میتواند شامل موارد زیر باشد:
- صحبت کردن درباره رابطه جنسی سالم در سن مناسب با فرزندان
- آموزش تنوع تمایلات جنسی از طریق رسانهها
- آموزش مفهوم روابط جنسی عاشقانه و سالم از سنین پایین
کلام پایانی
در این مطلب از داروخانه آنلاین دکتر زمانی به بررسی سرکوب میل جنسی پرداختیم. لذت اولین اصل رابطه جنسی است. زمانی که باورهای منفی و سرکوبگرانه به نگرش فرد نسبت به رفتار جنسی آسیب میزنند، باید به دنبال کمک باشید. خوداندیشی، مشاورههای سکستراپی و شکستن تابوهای قدیمی میتوانند زمینهساز نگرش سالمتر و رفتار جنسی بهتری شوند.