ضعف عضلات میتواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که بسیاری از افراد از آنها بیاطلاع هستند. کاهش قدرت عضلانی یا ضعف عضلانی میتواند ناشی از مشکلات تغذیهای، بیماریهای پنهان یا دلایل متعددی باشد. در این مقاله، ۱۵ دلیل اصلی ضعف عضلات را بررسی کردهایم تا بدانید چرا ممکن است دچار این مشکل شوید. اگر میخواهید علت واقعی ضعف عضلانی خود را پیدا کنید، حتما این مقاله را بخوانید.
ضعف عضلات چیست؟
ضعف عضلات میتواند به دلیل یک بیماری مزمن یا عفونت ایجاد شود. شرایطی مانند بیماری آدیسون، کمخونی، دیابت، فیبرومیالژیا و بسیاری موارد دیگر ممکن است منجر به کاهش قدرت عضلانی شوند. ضعف عضلات به این معناست که عضلات قدرت انقباض و حرکت خود را از دست میدهند یا عملکرد آنها کاهش مییابد. اگر فردی به طور ناگهانی و شدید دچار ضعف عضلانی شود، لازم است که به پزشک متخصص مراجعه کند. در ادامه مقاله به نمونههایی از بیماریهایی که باعث ضعف عضلات میشوند میپردازیم.
بیماری آدیسون
بیماری آدیسون زمانی رخ میدهد که غدد فوق کلیوی میزان کافی از هورمونهای کورتیزول و آلدوسترون تولید نمیکنند. علاوه بر ضعف عضلانی، علائم دیگر این بیماری عبارتند از:
خستگی مزمن
کاهش وزن
کاهش اشتها
درد معده
کمخونی (آنمی)
کمخونی زمانی اتفاق میافتد که سطح هموگلوبین در خون پایین باشد یا بدن دچار کمبود آهن باشد. سایر علائم کمخونی عبارتند از:
سرگیجه
تنگی نفس
سردرد
سردی دست و پا
تپش قلب
سندرم خستگی مزمن
سندرم خستگی مزمن با نام انسفالومیلیت میالژیک نیز شناخته میشود که میتواند سیستمهای مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد. سایر علائم این بیماری عبارتند از:
خستگی شدید
مشکلات خواب
ضعف عضلانی
مشکل در تمرکز
درد و سرگیجه
اختلالات و عدم تعادل الکترولیتها
الکترولیتها نقش مهمی در عملکرد صحیح عضلات، اعصاب، قلب و مغز دارند. نمونههایی از الکترولیتها عبارتند از:
کلسیم
پتاسیم
سدیم
منیزیم
عدم تعادل در سطح الکترولیتها میتواند منجر به ضعف عضلات شود. از جمله عوامل خطر برای این اختلال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
از دست دادن مایعات بدن از طریق تعریق زیاد، استفراغ، اسهال
شیمیدرمانی
رژیم غذایی نامناسب
مصرف آنتیبیوتیکها یا داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی
دیابت
دیابت زمانی رخ میدهد که بدن به اندازه کافی انسولین تولید نکند یا از انسولین به درستی استفاده نکند. این بیماری ممکن است باعث آسیب عصبی و در نتیجه ضعف عضلانی شود. علاوه بر این، سایر علائم دیابت عبارتند از:
ضعف بدنی و کاهش توانایی حرکت
خستگی مفرط
کاهش قدرت عضلانی
فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که باعث درد و ضعف عضلات میشود. علاوه بر این، علائم دیگر این بیماری عبارتند از:
خستگی مداوم
مشکلات حافظه
تغییرات خلق و خو
هیپوتیروئیدیسم
هیپوتیروئیدیسم یا تیروئید کمکار، میتواند باعث ضعف عضلات و گرفتگی عضلات شود. این علائم به ویژه با تمرینات ورزشی و فعالیتهای جسمانی تشدید پیدا میکند. سایر علائم هیپوتیروئیدیسم عبارتند از:
افزایش وزن
احساس سرما
خشکی پوست و مو
خستگی
قاعدگی نامنظم یا سنگین
ضربان قلب کند
درد مفاصل و عضلات
افسردگی
مشکلات باروری
بیماریهای کلیوی
اختلالات عملکرد کلیه میتواند باعث تجمع مواد زائد متابولیکی مانند کراتینین در عضلات شود که میتواند منجر به لرزش و ضعف عضلات شود.
اختلالات خواب
اختلالات خواب مانند نارکولپسی (حمله خواب) و بیخوابی میتواند منجر به ضعف عضلانی و خستگی در طول روز شود.
آتروفی عضلانی
ضعف عضلانی میتواند ناشی از عدم فعالیت عضلانی باشد، مانند زمانی که فرد برای مدت طولانی به دلیل یک بیماری در بستر استراحت میکند یا در بیمارستان بستری است. طبق یک مطالعه در سال 2023، افراد با شدت بیماری بالا در هفته اول بستری در ICU به طور متوسط 2% از توده عضلانی خود را از دست میدهند.
عفونتها
برخی شرایط عفونی میتوانند باعث ضعف عضلات شوند. این شرایط شامل موارد زیر هستند:
آنفولانزا
ویروس آنفولانزا میتواند علائم زیر را ایجاد کند:
ضعف عضلانی موقت
تب
گلودرد
سرفه
خستگی
بیماری لایم
این بیماری التهابی پس از گزش یک کنه آلوده رخ میدهد. علائم میتواند حاد یا مزمن باشد که عبارتند از:
ضعف عضلانی
تب
جوش
سفتی گردن
بیحسی
خستگی
ویروس اپشتین بار
این ویروس میتواند باعث موارد زیر شود:
ضعف عضلانی
خستگی
جوش
سردرد
از دست دادن اشتها
سیفلیس
این بیماری مقاربتی میتواند باعث موارد زیر شود:
ضعف عضلانی
سردرد
خستگی
گلودرد
کاهش وزن
توکسوپلاسموز
توکسوپلاسموز یک عفونت انگلی است که میتواند باعث موارد زیر شود:
سردرد
خستگی
تب خفیف
تشنج
مننژیت
بیماری مننژیت یک عفونت جدی است که باعث التهاب در مغز و نخاع میشود. علاوه بر ضعف عضلانی، علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
تب
سفتی گردن
تهوع یا استفراغ
حساسیت بیشتر به نور
ویروس اچ آی وی یا ایدز
ویروس ایدز یا اچ آی وی (HIV) میتواند باعث ضعف عضلانی زیاد در برخی افراد شود، به ویژه در افرادی که درمان نمیشوند.
فلج اطفال
میوسیت فلج اطفال میتواند باعث ضعف عضلانی و حساسیت شود.
هاری
هاری از تماس با بزاق یک حیوان آلوده ناشی میشود. علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
ضعف عضلانی و اسپاسم
خستگی
سردرد
آشفتگی
سردرگمی
تشنج
کرونا ویروس
علائم ویروس کرونا میتواند شبیه سرماخوردگی باشد که عبارتند از:
تب
لرز
درد عضلانی یا بدن
شرایط عصبی
برخی از شرایطی که بر سیستم عصبی تاثیر میگذارند، میتوانند باعث ضعف عضلات شوند. این شرایط معمولا مزمن هستند و نحوه انتقال پیامها از اعصاب به عضلات را تحت تاثیر قرار میدهند. از جمله این شرایط میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
آرتروز گردن (سوندیلوز گردنی)
تغییرات وابسته به سن یا آسیب دیدگی در دیسکهای بین مهرهای گردن میتواند باعث فشار اضافی بر اعصاب و در نتیجه ضعف عضلانی و آرتروز گردن شود.
سندروم گیلن باره
این اختلال عصبی نادر میتواند باعث ضعف عضلانی از ملایم تا شدید شود.
بوتولیسم
بوتولیسم یک بیماری نادر است که به دلیل قرار گرفتن در معرض سم بوتولینوم رخ میدهد و باعث ضعف عضلانی پیشرونده میشود.
سندروم لامبرت-ایتون میاستنیک
این اختلال خودایمنی زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن مانع ارتباط صحیح بین اعصاب و عضلات میشود و منجر به ضعف عضلانی میگردد.
ام اس
ام اس یک اختلال خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اعصاب مغز و نخاع حمله کرده و آنها را آسیب میزند.
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
این بیماری باعث تخریب سلولهای عصبی در مغز و نخاع میشود که منجر به ضعف عضلانی پیشرونده میگردد.
میاستنی گراویس
این اختلال خودایمنی باعث میشود که سیستم ایمنی به عضلات حمله کرده و بر حرکت و تنفس تاثیر بگذارد.
آسیبهای نخاعی
آسیب به نخاع میتواند ارتباط میان اعصاب و عضلات را مختل کند. اثرات این آسیبها بسته به مکان دقیق آنها متفاوت خواهد بود.
شرایط عصبی معمولا پیشرونده هستند، به این معنا که با گذشت زمان بدتر میشوند. برخی از این بیماریها همچنین دارای مراحل بهبودی هستند که در آنها علائم کاهش یافته یا حتی به طور موقت از بین میروند.
داروها
برخی افراد ممکن است به دلیل داروهایی که مصرف میکنند، دچار ضعف عضلانی شوند. ممکن است با مصرف یک قرص فردی احساس ضعف عضلانی کند که باید این مسئله را به پزشک خود بگوید و نباید دارو را بدون مشورت پزشک قطع کند. داروهایی که ممکن است باعث ضعف عضلانی شوند عبارتند از:
آمیدارون (Cordarone)
داروهای ضد تیروئید مانند متی مازول (Tapazole) یا پروپیل تیوراسیل
داروهای ضد رتروویروسی مانند لامیوودین (Epivir) یا زیدوودین (Retrovir)
داروهای شیمی درمانی
سایمتیدین (Tagamet)
کورتیکواستروئیدها
مشتقات اسید فیبریک مانند جم فیبروزیل (Lopid)
اینترفرون بتا 1
لوپرولید استات (Lupron)
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
پنیسیلین
استاتینها